کد مطلب:172988 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:150

لغزشگاه های خواص
در هر انقلابی زمانی فرامی رسد كه هنگامه ی سختی ها و زمان مخاطرات به سر می آید و دوران بهره مندی و رفاه آغاز می گردد. ای بسا خواص جامعه با قبول مسؤولیت هایی به تدریج به جمع آلاف و الوف مشغول می شوند و حتی با توجه به سوابق خود هر گونه بهره مندی از تمتعات دنیایی را برای خود موجه و بجا می بینند. بدین ترتیب می توان شاهد ظهور طبقه ای جدید در جامعه بود كه از طرفی خواص و صاحب اندیشه اند و از سوی دیگر به دنیا هم بی میل نیستند. با تأمل در فرجام انقلاب ها و نهضت های حق می توان گفت اغلب لغزش ها و انحرافات خواص پس از پیروزی حكومت و در دوران رفاه رخ می دهد. برخی از این لغزش ها عبارتند از:

- از دست دادن اخلاص و بروز شایبه هایی از ریا؛

- نادیده گرفتن دشمنان بیرونی و غفلت از ایشان؛

- احساس اطمینان و امنیت از عداوت دشمن درونی «نفس» ؛

-احساس پایان كار و رسیدن به مطلوب؛

- ملاحظات خویشاوندی و دوستی و قوم گرایی و حاكمیت روابط به جای ضوابط؛

- خودستایی و غرور، خود رأیی و استبداد؛

- انحصار طلبی و تنگ نظری و عدم تحمل دیگران؛

- حسن نظر و اعتماد بی جا به عمال و كارگزاران؛

- وجود افراد متملق و چاپلوس و دروغ زن و جلوگیری از ابراز عقیده


و انتقاد مصلحان صاحب اندیشه؛

- بروز اختلافات ناپسند در میان خواص جبهه ی حق؛

- علم بی عمل و اكتفا به شعار برای اصلاح دیگران؛

- كتمان حقایق دینی به هنگام تبلیغ به منظور ملاحظات سیاسی و احتیاط كاری.

البته برخی از این لغزش ها تنها به دوران رفاه و آسایش اختصاص ندارد.