کد مطلب:172988
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:150
لغزشگاه های خواص
در هر انقلابی زمانی فرامی رسد كه هنگامه ی سختی ها و زمان مخاطرات به سر می آید و دوران بهره مندی و رفاه آغاز می گردد. ای بسا خواص جامعه با قبول مسؤولیت هایی به تدریج به جمع آلاف و الوف مشغول می شوند و حتی با توجه به سوابق خود هر گونه بهره مندی از تمتعات دنیایی را برای خود موجه و بجا می بینند. بدین ترتیب می توان شاهد ظهور طبقه ای جدید در جامعه بود كه از طرفی خواص و صاحب اندیشه اند و از سوی دیگر به دنیا هم بی میل نیستند. با تأمل در فرجام انقلاب ها و نهضت های حق می توان گفت اغلب لغزش ها و انحرافات خواص پس از پیروزی حكومت و در دوران رفاه رخ می دهد. برخی از این لغزش ها عبارتند از:
- از دست دادن اخلاص و بروز شایبه هایی از ریا؛
- نادیده گرفتن دشمنان بیرونی و غفلت از ایشان؛
- احساس اطمینان و امنیت از عداوت دشمن درونی «نفس» ؛
-احساس پایان كار و رسیدن به مطلوب؛
- ملاحظات خویشاوندی و دوستی و قوم گرایی و حاكمیت روابط به جای ضوابط؛
- خودستایی و غرور، خود رأیی و استبداد؛
- انحصار طلبی و تنگ نظری و عدم تحمل دیگران؛
- حسن نظر و اعتماد بی جا به عمال و كارگزاران؛
- وجود افراد متملق و چاپلوس و دروغ زن و جلوگیری از ابراز عقیده
و انتقاد مصلحان صاحب اندیشه؛
- بروز اختلافات ناپسند در میان خواص جبهه ی حق؛
- علم بی عمل و اكتفا به شعار برای اصلاح دیگران؛
- كتمان حقایق دینی به هنگام تبلیغ به منظور ملاحظات سیاسی و احتیاط كاری.
البته برخی از این لغزش ها تنها به دوران رفاه و آسایش اختصاص ندارد.